Вершы мае — пісьмы (Анатоль Вярцінскі) Упершыню вершы Анатоля Вярцінскага з’явіліся ў друку, здаецца, яшчэ на пачатку 50-х гадоў, калі аўтар вучыўся ў Белдзяржуніверсітэце імя У. І. Леніна, але чагосьці незвычайнага яны, па праўдзе кажучы, не абяцалі. «Я іду зялёным лугам,
Углядацца ў жыццё (Анатоль Грачанікаў) Анатоль Грачанікаў не надта шануе верлібр, але сваю вершаваную аўтабіяграфію ён даверыў яму. Сэрца — Жыцця майго гадзіннік, Заведзены ў 1938 годзе… «Саракагоддзе — строгая пара…» Прыйшла яна і да яго. Услед за сваімі
Анатоль Бруайар{211} Стриптиз с закавыкой Кто еще, кроме Владимира Набокова, мог придумать несуществующего писателя с единственной целью невыгодного для него сравнения с самим Владимиром Набоковым? Вадим Вадимович, герой «Смотри на арлекинов!» — русский писатель из